Paul Verhoeven

Geboren op 18 juli 1938 in Amsterdam. Hij studeerde aan de Universiteit Leiden en de Nederlandse Filmacademie. Ter gelegenheid van het lustrum van het studentencorps maakte hij in 1960 de korte zwartwit-film Één hagedis teveel. Bij de première van de film was onder andere prinses Beatrix aanwezig, die destijds ook in Leiden studeerde. Tijdens zijn diensttijd in 1965 maakte hij de documentaire Het Korps Mariniers. Nadat hij zijn dienstplicht had vervuld ging hij voor de Nederlandse televisie werken. Hij maakte in 1968 voor de VPRO een documentaire over de NSB-leider Anton Mussert: Portret van Anton Adriaan Mussert. In 1969 maakt hij met scenarioschrijver Gerard Soeteman de succesvolle 12-delige televisieserie Floris. Deze door de NTS uitgezonden ridderserie met Rutger Hauer in de titelrol was het best bekeken televisieprogramma van dat jaar.

Zijn eerste bioscoopfilm was de verfilming van Albert Mols boek Wat zien ik? (1971). De film werd een daverend succes en trok 2.358.946 bioscoopgangers. Zijn volgende film werd opnieuw een boekverfilming, namelijk Turks Fruit (1973), naar het gelijknamige boek van Jan Wolkers. De hoofdrollen waren voor Rutger Hauer en Monique van de Ven , die hiermee haar filmdebuut maakte. Turks Fruit werd de succesvolste film in de Nederlandse filmgeschiedenis en trok een recordaantal van 3.328.804 mensen naar de bioscoop. De film kreeg een Oscar-nominatie voor Beste Buitenlandse Film en won in 1999 een speciaal Gouden Kalf voor de Beste Nederlandse Film van de 20e eeuw. Zijn volgende films Keetje Tippel (1975) en Soldaat van Oranje (1977) werden eveneens grote successen en trokken respectievelijk 1.829.116 en 1.547.183 toeschouwers. Met vier films in de top tien van bestbezochte Nederlandse films aller tijden kan Verhoeven met recht als de beste Nederlandse filmregisseur worden beschouwd. In 1980 kwam Spetters in de bioscoop, die 1.124.162 bezoekers trok. Het was Verhoevens eerste film die niet op een boek was gebaseerd. De film werd door de Nederlandse filmcritici genadeloos neergesabeld en lokte in Nederland ongekend felle protesten van homo- en de vrouwenbewegingen uit. Het was zeker de meest cynische Nederlandse film tot dan toe en gaf een ontluisterend beeld van de Nederlandse jeugd en hoe jongeren met elkaar om gaan. In 1983 maakte hij nog De Vierde Man, naar de gelijknamige roman van Gerard Reve. De film trok slechts 274.699 bezoekers, maar kreeg in binnen- en buitenland zeer goede kritieken.

Na de Nederlands-Spaans-Amerikaanse co-productie Flesh+Blood besloot Verhoeven zijn geluk in Hollywood te beproeven. Hij was het zat om in Nederland telkens weer te moeten bedelen voor subsidie om zijn volgende film te kunnen maken. Zijn eerste Amerikaanse films waren de sciencefictionfilms RoboCop en Total Recall. Beide films kregen goede kritieken en waren financieel succesvol. Verhoeven kreeg voor beide films een Saturn Award-nominatie voor Beste Regisseur en voor RoboCop won hij die ook. Zijn succesvolste film was de controversiële erotische thriller Basic Instinct, die wereldwijd meer dan 350 miljoen dollar opbracht en van Sharon Stone een grote ster maakte. Daarna maakte Verhoeven de flop Showgirls, die maar liefst 7 Razzies "won". Hij was de eerste persoon die deze jaarlijkse anti-prijzen persoonlijk kwam afhalen. Na de vrij goed ontvangen sciencefictionfilms Starship Troopers en Hollow Man keerde hij terug naar Nederland om de oorlogsfilm Zwartboek te maken. Met deze film won hij het Gouden Kalf voor de Beste Regisseur. Daarnaast kreeg de film een aantal prestigieuze nominaties, namelijk voor de Gouden Leeuw van het Filmfestival van Venetië, BAFTA voor Beste Niet-Engelstalige Film en European Film Award voor Beste Film.