Soljaris (1972)

Reacties

Drie uur nemen voor een science ficton verhaal zonder enige actiescenes: zo hoort het! Natuurlijk heeft een ruimteschip een houten lambrizering en een bibliotheek inclusief buste van Aristoteles aan boord. Prachtig.

Ik wilde deze film al een hele tijd zien, omdat ik zowel het boek van Stanislaw Lem al had gelezen en ook de herverfilming met George Clooney al gezien had. Ik moet eerlijk zeggen dat deze film me erg heeft verrast. Zeker na de deceptie van 2001 (die me, toen ik hem uiteindelijk zag behoorlijk tegenviel).

Ik heb even moeten denken hoe ik dit op zou schrijven en ik ben er nog niet helemaal uit, maar ik waag toch maar een poging: Solyaris was een mooie en intense beleving, vergelijkbaar met La Dolce Vita en Fallen Angels. Dat lijken op het eerste gezicht totaal andere films en ik kan het dan ook moeilijk onder woorden brengen, maar volgens mij komen deze films het dichtst bij de beleving van het lezen van een goed boek.

Wel een beetje jammer van het eerste stukje (dat riviertje). Ik begrijp wel dat de regisseur daarmee wil zeggen: laat je meevoeren (net als de hoofdpersoon in de film), maar dat had de film eigenlijk niet nodig.