The Machine Girl (2008)
Alternatieve Titel: Kataude mashin gâru. The One-Armed Machine Girl.Regie: Noboru Iguchi
Herkomst: Japan
Genre Comedy/Horror/Misdaad
Speelduur: 97 minuten
Met: Minase Yashiro, Asami, Honoka
meer acteurs
6,6
Ami Hyuga is een typisch Japans schoolmeisje. Nadat haar broertje is vermoord door een lid van een machtige Ninja-Yakuza-familie, zweert ze wraak. Ze wordt echter gevangen genomen en onbarmhartig gemarteld, waarbij ze haar arm verliest. Ze weet te ontsnappen voordat ze haar doden en wordt geholpen door de ouders van de vriend van haar broer, die tegelijkertijd met hem werd vermoord. De vader bouwt een machinegeweer voor Ami, dat op de stomp van haar arm wordt gemonteerd. Samen met Miki, de moeder van haar broers vriend, gaat ze opnieuw de confrontatie met de Yakuzafamilie aan. En dit keer zal ze niet stoppen totdat ze hen tot de laatste man en vrouw heeft uitgemoord.
Reacties
3-11-2008 19:52 door: sindala
Bijna had ik de film een 10 gegeven, maar omdat één slachtscene volgens mijn mening wel erg slecht was uitgevoerd, is het een 9 geworden.
7-9-2010 21:32 door: wilco
7-9-2010 22:22 door: sindala
wilco schreef: Japanese Gore movies, het blijft vreemd maar wel lekker. |
Helemaal waar. Jammer dat er niet zoveel nieuwe films van dit type uitkomen. The Machine Girl en Tokyo Gore Police zijn eigenlijk de enige goede films van de laatste jaren die ik ken, naast golden oldies als Ichi the Killer en Ricky-Oh. Andere nieuwe films als Samurai Princess en de twee Chanbara Beauty-films zijn toch wat minder. Ik heb net Grotesque binnen gekregen, maar gezien de waarderingen op imdb is dat waarschijnlijk ook niet veel soeps.
3-11-2010 23:43 door: mrdaan
Hierdoor kom ik dus op een zes als eindcijfer. Maar ik heb sterk getwijfeld aan een onvoldoende. Een zelfde gevoel heb ik bij Ichi the Killer en Battle Royale gehad. Overigens kon ik Ichi nog zeer wel waarderen. Daar hield ik wat minder een B-film gevoel aan over en daar heb ik bovendien nog hard om kunnen lachen. Meer dan een lach van ongeloof heb ik bij the Machine Girl niet kunnen tonen. Toegegeven dat waren wel meerdere scenes waarbij dat gebeurde! (Bijvoorbeeld de scene met de boor-bh, hilarisch!)
Ook het gevoel van niet willen doorzappen herken ik net. De sequentie was voorspelbaar. En er is veel tijd uitgetrokken om het geweld en de wraakactie te rectificeren. Hetzelfde geldt voor de relatie tussen Ami en Miki (de iets te jong ogende moeder). Helemaal niet nodig, ongeloofwaardig is het toch wel.