Canada (2004)
Regie: Harm van der SandenHerkomst: Nederland
Genre Drama/Korte film/Geschiedenis
Speelduur: 12 minuten
Met: Monic Hendrickx
8,0
Brabant, 1952. Er zijn te veel jonge boeren voor te weinig land. Onder aanmoediging van de overheid verruilen gezinnen massaal hun geboortegrond voor het beloofde land aan de andere kant van de oceaan. Als Teuns moeder op sterven ligt, vertelt de pastoor hem dat ze op reis gaat naar een betere wereld. Teun weet best waar ze naar toe gaat. Zijn beste vriend gaat ook. Hij besluit haar te volgen.
Met de film Canada studeerde Harm van der Sanden af aan de Nederlandse Film en Televisie Academie, richting camera/licht. 'Ik wilde het graag klein en persoonlijk houden, dus ging ik dus ging ik weer terug naar mijn Brabantse wortels en schreef ik samen met Luuk van Bemmelen, student scenario, dit verhaal over een Brabant van lang geleden. Ik zocht naar thema's als leven en dood, afscheid nemen en opnieuw beginnen', vertelt Harm. Hij vond het een spannende ervaring om te regisseren na een opleiding als cameraman. 'Je krijgt als regisseur in ieder stadium van het filmmaken wel veel verschillende kritieken en meningen op je afgevuurd. Daar had ik me op verkeken. In het begin wilde ik met al die kritieken iets doen en raakte ik mijn eigen visie op het verhaal kwijt. Vanaf dat moment heb ik alleen de nuttige opmerkingen gebruikt en de rest weg geknikkerd.'
Met de film Canada studeerde Harm van der Sanden af aan de Nederlandse Film en Televisie Academie, richting camera/licht. 'Ik wilde het graag klein en persoonlijk houden, dus ging ik dus ging ik weer terug naar mijn Brabantse wortels en schreef ik samen met Luuk van Bemmelen, student scenario, dit verhaal over een Brabant van lang geleden. Ik zocht naar thema's als leven en dood, afscheid nemen en opnieuw beginnen', vertelt Harm. Hij vond het een spannende ervaring om te regisseren na een opleiding als cameraman. 'Je krijgt als regisseur in ieder stadium van het filmmaken wel veel verschillende kritieken en meningen op je afgevuurd. Daar had ik me op verkeken. In het begin wilde ik met al die kritieken iets doen en raakte ik mijn eigen visie op het verhaal kwijt. Vanaf dat moment heb ik alleen de nuttige opmerkingen gebruikt en de rest weg geknikkerd.'