Philip K. Dick

De Amerikaanse schrijver Philip K. Dick wordt beschouwd als één van de invloedrijkste sciencefictionschrijvers in de geschiedenis. Zijn werk heeft grote invloed gehad op bekende schrijvers als William Gibson en Ursula K. Le Guin. Filmmakers als de gebroeders Wachowski, David Cronenberg, Alex Proyas en Charlie Kaufman zeggen door hem te zijn geïnspireerd. Dicks gedachtegoed is duidelijk zichtbaar in films als Videodrome, A Nightmare on Elm Street, The Terminator, Twelve Monkeys, Gattaca, Soldier, The Truman Show, Dark City, The Matrix, Fight Club, eXistenZ, Being John Malkovich, Memento, Donnie Darko, Vanilla Sky, Adaptation. en Eternal Sunshine of the Spotless Mind.

Zijn vaak surrealistisch verhalen vinden meestal plaats in een dystopische toekomst. Terugkerende thema's in zijn werk zijn monopolistische bedrijvenconglomeraties, totalitaire regeringen, gelaagde werkelijkheid, alternatieve geschiedenis, drugsgebruik en kunstmatige intelligentie. Daarnaast behandelen zijn verhalen psychologische en metafysische kwesties als paranoia, schizofrenie, gedachtenbeïnvloeding, de persoonlijke identiteit, spiritualisme en andere bewustzijnsniveaus.

Philip Kindred Dick en zijn tweelingzus Jane Charlotte Dick werden geboren op 16 december 1928 in Chicago. Jane overleed nog geen zes weken later op 26 januari van het volgende jaar. Het tweeling-motief zou later in een aantal van zijn verhalen terugkomen. Toen hij vijf jaar was scheidden zijn ouders en verhuisde hij met zijn moeder naar Washington D.C. en op zijn negende verhuisde hij opnieuw, nu naar Californië. In 1947 studeerde hij af aan de Berkeley High School, waarna hij korte tijd aan de UCB (University of California, Berkeley) studeerde.

Hij verkocht zijn eerste verhaal in 1951 en vier jaar later werd zijn eerste roman "Solar Lottery" uitgebracht, in het Nederlands verschenen als "De Aarde als hoofdprijs". In deze tijd schreef hij ook een aantal mainstream-romans, maar deze wist hij niet te verkopen. "Confessions of a Crap Artist" uit 1959 is de enige mainstream-roman die tijdens zijn leven werd uitgebracht, maar dit gebeurde pas in 1975. In 1963 won hij de de Hugo Award, de belangrijkste literatuurprijs in het sciencefictiongenre, voor zijn roman "The Man in the High Castle" (Ned: "Laarzen in de nacht", heruitgebracht als "De man in het hoge kasteel"). Zijn bekendste verhaal is ongetwijfeld "Dromen Androïden van Elektrische Schapen?" uit 1968. De sciencefictionfilm Blade Runner (1982) is gebaseerd op dit werk. De androïden in Dicks verhaal zijn van het type Nexus Six, de 6e variant van de Nexus-serie. De namen van Google's besturingssysteem Android en mobiele telefoon Nexus One zijn naar Dicks verhaal vernoemd.

Zijn amfetaminegebruik en de religieuze visioenen die hij in 1974 kreeg drukten een nadrukkelijk stempel op zijn latere werk. In 1979 won hij de Britse BSFA Award voor zijn semi-autobiografische roman "A Scanner Darkly" uit 1977. Het boek werd in 2006 verfilmd door Richard Linklater met Keanu Reeves in de hoofdrol: A Scanner Darkly. Philip K. Dick stierf op 2 maart 1982 op 53-jarige leeftijd aan de gevolgen van een beroerte die hem vijf dagen eerder getroffen had. Datzelfde jaar kwam Ridley Scotts Blade Runner uit, de eerste verfilming van een van zijn werken. Andere bekende verfilmingen van zijn werk zijn Paul Verhoevens Total Recall (1990), Steven Spielbergs Minority Report (2002) en Lee Tamahori's Next (2007).