De Britse komediegroep Monty Python bestaat uit zes leden, namelijk Graham Chapman, John Cleese, Eric Idle, Terry Jones, Michael Palin en de Amerikaan Terry Gilliam. Graham Chapman en John Cleese hadden met enkele anderen in 1967 al At Last the 1948 Show gemaakt voor ITV, de eerste Britse commerciële televisiezender. Eind 1967 maakten Terry Gilliam, Eric Idle, Terry Jones, Michael Palin en anderen voor ITV het komische kinderprogramma Do Not Adjust Your Set, dat ook bij volwassenen erg populair bleek. ITV bood daarop Gilliam, Idle, Jones en Palin een eigen show aan. Rond dezelfde tijd kregen Chapman en Cleese een show aangeboden bij de BBC. Chapman, Cleese, Idle, Jones en Palin hadden in 1966-1967 al met elkaar gewerkt in The Frost Report. Daarnaast hadden Chapman, Cleese en Palin in 1968 de televisiefilm How to Irritate People gemaakt. John Cleese vroeg Michael Palin om mee te doen aan de BBC-show en omdat zijn eigen show bij ITV nog niet van de grond kwam stemde deze toe. Hij nam zijn collega's Eric Idle en Terry Jones mee. Idle stelde voor om Terry Gilliam erbij te halen voor de animaties en zo begon een komediegroep die zou uitgroeien tot een van de meest legendarische in de geschiedenis. Na een aantal namen voor de nieuwe show te hebben overwogen werd uiteindelijk gekozen voor Monty Python's Flying Circus.

Naast de zes officiële Monty Python-leden wordt vaak Carol Cleveland als officieuze zevende Pythonlid genoemd. Zij speelde in 30 van de 45 afleveringen en in alle vijf de officiële Monty Python-films mee. Haar bekendste optreden is waarschijnlijk als de tweeling Zoot en Dingo in Monty Python and the Holy Grail. Ook Connie Booth, tussen 1968 en 1978 getrouwd met John Cleese, speelde mee in enkele afleveringen en films, onder andere als heks in The Holy Grail. Neil Innes (Sir Robins minstreel in The Holy Grail) schreef mee aan en speelde in enkele sketches van de serie. De enige andere auteur die meeschreef aan een sketch was Douglas Adams, beter bekend als schrijver van The Hitchhiker's Guide to the Galaxy.

De succesvolle televisieserie liep vier seizoenen: van 5 oktober 1969 tot 5 december 1974 werden in totaal 45 afleveringen gemaakt. Alle leden van Monty Python schreven eraan mee en acteerden er in. Het was een show met losse sketches en door Gilliam getekende animaties met een vernieuwende aanpak en stijl. Als openingsmelodie van de serie werd The Liberty Bell gebruikt, marsmuziek van de Amerikaanse componist John Philip Sousa uit 1893. Deze muziek werd gekozen door Terry Gilliam, omdat het niets met het programma te maken had, zich in het publiek domein bevond en dus rechtenvrij was. Bekende Monty Python-sketches zijn onder andere 'Dead Parrot', 'The Lumberjack Song', 'Nudge Nudge', 'The Spanish Inquisition', 'Ministry of Silly Walks' en 'Spam'. De laatste werd zo bekend dat heden met de term spam ongewenste e-mailberichten worden aangeduid. De sketch handelde over een lunchroom waar bij alle gerechten ongevraagd spam, een goedkoop soort ingeblikt vlees, werd toegevoegd. Een groep aanwezige vikingen zingt intussen op luide toon over spam, waardoor normale conversatie vrijwel onmogelijk gemaakt, net als bij ongevraagde e-mail.

In 1971 werd de eerste film And Now For Something Completely Different uitgebracht, een verzameling opnieuw opgenomen sketches uit de televisieshow. Een jaar later maakten ze twee afleveringen speciaal voor de Duitse televisie, waarvan de eerste in het Duits (Monty Python's Fliegender Zirkus). De eerste echte film was was Monty Python and the Holy Grail uit 1974. Ondanks het karige budget werd de film een groot succes. Daarna maakte de groep nog drie officiële films, namelijk Monty Python's Life of Brian (1979), Monty Python Live at the Hollywood Bowl (1982) en Monty Python's The Meaning of Life (1983). Andere films waarin (een deel van) de Monty Python-leden meewerkten zijn Jabberwocky (1977), Time Bandits (1981), Yellowbeard (1983), A Fish Called Wanda (1988), Erik the Viking (1989) en Fierce Creatures (1997).